Καλώς ήρθες! Μόλις κυκλοφόρησε το δεύτερο single “Woman” από το νέο επερχόμενο άλμπουμ των The Damnation Project. Μίλησε μας για το συγκεκριμένο τραγούδι αρχικά.
Καλησπέρα. Το συγκεκριμένο κομμάτι, είναι ένα up tempo 3μισι λεπτά κομμάτι, με λίγο ύφος από κλασικό ροκ, ήχο 70s, λίγο ac/dc ίσως, και περιγράφει μία όμορφη καλοκαιρινή βραδιά 2 ανθρώπων που φλερτάρουν στη παραλία με μπύρες και κιθάρες! Βασίζεται σε κιθαριστικά ριφ και έχει ελάχιστα υποστηρικτικά «πυρά» από synths.
Είχε προηγηθεί το post rock “I Can See You” μια εντελώς διαφορετική σύνθεση. Τι feedback έλαβες για αυτό το κομμάτι;
Από τους ανθρώπους που ακούνε τέτοια μουσική, πολύ θετικό feedback. Κάποιοι εντυπωσιάστηκαν, γιατί δεν είχαν στο νου τους ότι μπορώ να δημιουργήσω κάτι αντίστοιχο. Φυσικά δεν γνωρίζουν ότι υπάρχουν πολλά τέτοια κομμάτια σε demo μορφή από τα πρώτα βήματα της μπάντας, 12 χρόνια πίσω…
Τα δυο αυτά singles είναι διαφορετικά μεταξύ τους σε ύφος, σχεδόν ετερόκλητα θα λέγαμε. Τι προμηνύει αυτό υφολογικά για το νέο άλμπουμ;
Το αυτονόητο και αυτό που δεν σταματάω να λέω με κάθε ευκαιρία! Ότι η μουσική είναι μία, και δεν πρέπει να της βάζουμε ταμπέλες! Επίσης ότι το άλμπουμ αυτό είναι κοινωνός αυτής της φιλοσοφίας, καθώς ο ακροατής θα ακούσεις τουλάχιστον 4-5 είδη μέσα σε μία ώρα.
Δώσε μας και κάποιες παραπάνω πληροφορίες για το νέο άλμπουμ. Πότε να το αναμένουμε; Που ηχογραφήθηκε και πότε συνέθεσες το υλικό;
To “4” άρχισε να δουλεύεται το καλοκαίρι του 2017. Ουσιαστικά μέσα σε 10 μέρες, μετέτρεψα το σαλόνι του τότε σπιτιού μου σε στούντιο, άπλωσα ότι είχα και δεν είχα από εξοπλισμό και άρχισα να αποτυπώνω ότι είχα μαζέψει σε ιδέες τα τελευταία 2 χρόνια, στο κινητό μου. Οι στίχοι γράφτηκαν σκόρπια, μέσα στο 2018 και το 2019 και έφτασαν τα τέλη του2021 και μία ακόμη καραντίνα λόγω κορονοϊού για να βρω χρόνο να γράψω φωνητικά και να μιξάρω, όλα αυτά στο νέο σπίτι μου. Δούλευα 12-16 ώρες την ημέρα για να ολοκληρώσω το άλμπουμ μέσα στις 4-5 μέρες που είχα στη διάθεση μου. Εν τέλη το νέο άλμπουμ θα κυκλοφορήσει κάπου μέσα του 2022. Περιμένουμε να δούμε, αναλόγως πως θα πάνε οι κυκλοφορίες των 3 singles που έχουν προγραμματιστεί.
Στη πορεία των The Damnation Project και καθ οδόν για το νέο άλμπουμ “4” έχουν προηγηθεί 3 full length κυκλοφορίες. Με βοηθό τον χρόνο πως βλέπεις σήμερα αυτές τις δουλειές; Θα άλλαζες κάτι αν υπήρχε η δυνατότητα;
Ναι σίγουρα. Θα έκανα περισσότερη υπομονή στο πρώτο άλμπουμ ώστε να μάθω περισσότερα περί παραγωγής και να μπορέσω να τη κάνω καλύτερη. Πλέον όταν το ακούω, απορώ πως το κυκλοφόρησα σε τέτοια χάλια. Τα φωνητικά και η προφορά μου είναι κάτω του μετρίου. Οι κιθάρες χαμένες στη μίξη. Μου τα έλεγαν τότε αλλά όταν είσαι 28 χρονών δεν ακούς ούτε τον ίδιο το θεό. Και είναι κρίμα γιατί ήταν ένας πολύ πρωτότυπος δίσκος, πολύ μπροστά για την Ελλάδα εκείνη την εποχή και με τεράστιες προσδοκίες.
Υπάρχει κάποια από αυτές τις δουλειές που να ξεχωρίζεις ιδιαίτερα; Και αν ναι, γιατί; Και από την άλλη ποιο είναι αυτό το κοινό χαρακτηριστικό των The Damnation Project που τις συνδέει;
Το Reflections! Το τρίτο άλμπουμ, δημιουργήθηκε με όραμα, και με υπομονή. Και με πολλούς και καλούς συνεργάτες. Εχει καλή παραγωγή, τρομερό εξώφυλλο και οι συνθέσεις του είναι μία προς μία. Κοινή σφραγίδα έχουν όλοι οι δίσκοι και κοινά στοιχεία αλλά όχι πάρα πολλά πλέον. Ο ήχος μας πλέον είναι πολύ πιο μοντέρνος, έχουμε και μικρά κομμάτια που μπορείς να ακούσεις στο ραδιόφωνο μαζί με τα πιο Prog στοιχεία. Ας πούμε ένα κοινό είναι ο “boxy” ήχος που υπάρχει στη κιθάρα, σχεδόν σε όλα τα άλμπουμ (όχι στο Reflections) και είναι ένα από τα μυστικά μου για έναν ήχο που λατρεύω.
Παρότι το πιο πρόσφατο άλμπουμ του σχήματος, το concept “Reflections” χαρακτηρίζεται ως ιδιαίτερα πετυχημένο, χρειάστηκαν 6 ολόκληρα χρόνια για να επιστρέψεις. Τι ενδεχομένως σε εμπόδισε όλο αυτό τον καιρό να προχωρήσεις σε μια νέα δουλειά με το όχημα των The Damnation Project και τι άλλαξε τώρα;
Πετυχημένο καλλιτεχνικά και όχι εμπορικά να πούμε αφού οι Damnation Project κινούνται ακόμη στο underground. Συνήθως τη μέρα που τελειώνει ένα άλμπουμ, ξεκινάω το επόμενο, με σκοπό να κυκλοφορεί ένα κάθε 2-3 χρόνια. Χρειάζομαι 2 χρόνια από το μηδέν μέχρι τη μέρα της κυκλοφορίας. Αυτή τη φορά, όταν κυκλοφόρησε το Reflections, ήμουν, ίσως για πρώτη φορά στη ζωή μου, σε μία φάση «καλοπέρασης». Ζούσα τη ζωή μου κάθε μέρα, την απολάμβανα και δεν με ενδιέφερε ιδιαίτερα η τέχνη. Όταν βρήκα όρεξη να γράψω, καλοκαίρι του 2017, είχα θέσει σαν στόχο το καλοκαίρι του 2018 να γράψω και φωνητικά και προς τα τέλη του χρόνου να βγει και αυτό. Να φανταστείς έχω έτοιμα εξώφυλλά από το 2017… Τελικά μπήκα για κάνα χρόνο σε μια φάση θλίψης από το καλοκαίρι του 2018, από την οποία βγήκα 2 χρόνια μετά. Είχε ήδη γεννηθεί ο 2ος γιός μου όμως και ο χρόνος ήταν μηδενικός, όπως καταλαβαίνεις. Έτσι φτάσαμε τέλη του 2021 που απομονώθηκα με covid για 9 μέρες και βρήκα την ευκαιρία, με ένα λάπτοπ, και ένα μικρόφωνο, να γράψω τα φωνητικά και να αποφασίσω να τρέξω πάλι το project. Νομίζω αν δεν είχα κολλήσει covid, οι Damnation Project θα έμπαιναν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας…
Πως διαχειρίστηκες καλλιτεχνικά όλο αυτό που έγινε με τα lockdown και όλη αυτή την ακραία κατάσταση που βιώσαμε; Και πως κρίνεις το πως αντιμετωπίστηκε και ακόμα αντιμετωπίζεται σε ένα βαθμό η μουσική σε σχέση με την πανδημία;
Προσωπικά έχω χάσει πολλά χρήματα λόγω covid, καθώς είμαι και session μουσικός και έχω χάσει απίστευτα πολλές δουλειές. Πριν τη πανδημία έπαιζα στο φουλ και η μουσική ήταν η 2η δουλειά μου, χωρίς να αναφέρω πόσο πολύ ευτυχία μάζευα επί σκηνής κάθε βδομάδα. Από κει κ πέρα αν εξαιρέσεις τη φάση που περιέγραψα παραπάνω με τις ηχογραφήσεις εξπρές, δεν είχα ιδιαίτερη σχέση με τη μουσική στη καραντίνα, γιατί όταν είσαι μέλος μιας 4μελής οικογένειας, με 2 ανήλικα παιδιά μέσα στο σπίτι, δεν έχεις και πολλές επιλογές για το αν θα προβάρεις, αν θα συνθέσεις κλπ. Απλά δεν υπάρχεις ατομικά μέχρι να κοιμηθούν. Τώρα η πολιτεία θα μπορούσε να κάνει πολλά πράγματα προσεκτικά ώστε να μην πεινάνε οι μουσικοί και να μην διψάει για τέχνη το κοινό αλλά σε ένα μπουρδέλο χωρίς τσατσά όπως η Ελλάδα, δεν μου κάνει έκπληξη. Βλέπεις σε όλη την Ευρώπη γίνονταν συναυλίες και φεστιβάλ και εδώ κλείναμε τη μουσική από τα μαγαζιά λες και ο υιός θα έρθει από τα μεγάφωνα…
Ποια είναι τα αμέσως επόμενα βήματα των The Damnation Project μέχρι και μετά την κυκλοφορία του νέο άλμπουμ; Live θα σας δούμε;
Επιτέλους μπορώ να πω πως ΝΑΙ, θα μας δείτε live, μετά από 7 χρόνια!!! Έχουμε νέα ομάδα μουσικών που υποστηρίζει το project, και αυτή την εποχή κάνουμε πρόβες για ένα φουλ 3ωρο πρόγραμμα, γεμάτο πασίγνωστες διασκευές της ροκ ιστορίας του πλανήτη που θα συνοδεύουν την ιστορία των Damnation Project, με σκοπό να σας παρουσιάσουμε από Σεπτέμβρη ένα Rock n Roll πανηγύρι το οποίο ελπίζουμε να μπορέσουμε να παίξουμε σε πολλές πόλεις της Ελλάδας. Να αναφέρουμε εδώ και τα ονόματά τους. Στα πλήκτρα είναι από το 2013 ο Μάνος Σκαραμανκας, κιθάρα και φωνή ο υποφαινόμενος, Ιωάννης Δεγδέκης, και τα 2 νέα μέλη μας, Δημήτρης Παπαϊωάννου στα τύμπανα και Θοδωρής Χρυσανθίδης στο μπάσο. Νέα παιδιά, πολύ ταλαντούχα, με όρεξη για δουλειά και δημιουργία! Ότι χρειάζονταν ακριβώς το Project για να πάρει πάλι μπρος!
Ευχαριστούμε πολύ για την παρουσία σου! Τα τελευταία λόγια δικά σου…
Να ακούτε μουσική όλη μέρα! Κλείστε τη τηλεόραση και ανοίξτε το ραδιόφωνο, το spotify, το deezer, όποια πλατφόρμα σας βολεύει. Ζούμε στην εποχή της αφθονίας, που με ένα τάλιρο και κάτι το μήνα έχεις όλη τη ιστορία της παγκόσμιας δισκογραφίας στη παλάμη σου. Τα μεγαλύτερα αδέρφια μας, θα σκότωναν για αυτό… εκμεταλλευτείτε το και ακούστε μουσική. Νέες κυκλοφορίες. Και μακριά από σκουπίδια. Όπου βλέπετε δις προβολές, μακριά, είναι σκουπίδια… υποστηρίξτε underground μπάντες και ελληνική σκηνή, που το έχει ανάγκη! Ευχαριστώ πολύ!
https://thedamnationproject.bandcamp.com/
https://m.facebook.com/TheDamnationProject
https://music.youtube.com/channel/UC2GEcFBX4-z_hjBW5RtFe0g?feature=share
https://deezer.page.link/uiYDxGeS2BUV9PEW7
https://music.apple.com/mx/artist/the-damnation-project/523964295?l=en
https://www.instagram.com/the_damnation_project/
The Damnation Project – Woman
The Damnation Project – I can see you
